Einstein'ın Düşleri

Sessizce bekliyorlar beklemesine ama içlerinde öfke fokurduyor. Ölçülmemesi gerekenin ölçülüşüne bakmak zorundalar çünkü. Dakikaların ve yılların tamı tamına geçişine bakmak zorundalar çünkü. Kendi mucitliklerinin ve cüretkârlıklarının tuzağına düşmüşler. Bedeliyse yaşamları.

Yatağında oturuyor, banyoda akan suyu dinliyor, kafasından hariç bir yerlerde bir şeylerin gerçekten var olup olmadığını düşünüyor.

Her türlü olay dizisi için aynısı geçerli çünkü bu dünyada zaman, bir duyu.

Zamanın görme veya tat alma misali bir duyu olduğu bir dünyada bir sahneler dizisi, gözlemcinin geçmiş tarihine bağlı olarak hızlı ya da yavaş, bulanık veya net, tatlı veya tuzlu, nedensel veya nedensiz, düzenli ya da gelişigüzel olabilir. Amthausgasse’de filozoflar zamanın gerçekte insan algısı dışında var olup olmadığını tartışıyorlar. Kim bir olayın hızlı mı yavaş mı, nedensel mi ya da nedensiz mi, geçmişte mi yoksa gelecekte mi yaşandığını söyleyebilir? Herhangi bir olayın olduğunu kim söyleyebilir hatta? Filozoflar gözleri yarı kapalı oturuyor, zaman estetiklerini kıyaslıyorlar.