Murat gülümseyerek uyandı. Nedenini bilmediği bir mutluluk vardı üzerinde. Sanki büyük bir yükten kurtulmuş gibiydi. Minnet ve şükür duygularıyla pencerenin kenarından içeri süzülen gün ışına doğru baktı. Ardından kalkıp perdeleri açtı, kendisine bir kahve alıp pencerenin önünden İstanbul manzarasını izlemeye başladı. Gerçekten bir şeyler olmuştu, tüy gibi hafiflemiş hissediyordu.
Murat bir danışmanlık ajansında orta düzey bir yöneticiydi. İyi bir evi, arabası ve biriktirdiği hatırı sayılır miktarda bir parası vardı. Kız arkadaşı Mine’yle mutlu bir ilişkisi vardı. Artık 38 yaşındaydı ve eskisi gibi gece hayatı pek çekici gelmiyordu. Bu sebepten tam bir kitap kurdu olmuştu. Boş zamanlarında evinin terasında kahve ve kitap okumaktan çok zevk alırdı. Birkaç aydır Freud ve Jung ilgi alanına girmiş, özellikle rüyalar hakkındaki yorumları kendisini çok etkilemişti. Ama şimdiye kadar okuduğu kimse kendisini tatmin edici bir cevap bulamamıştı. Freud ve Jung’un yaptığı indirgemelere o kadar da katıldığını söyleyemezdi.
O gün ofisinde de sürekli bunları düşünüyordu. Zaten bu işi yıllardı yapıyordu ve toplantılar haricinde tam olarak odaklanmasa bile diğer işlerini yapabiliyordu. Düşünmesine pek gerek yoktu.
“Rüyaların içine girmeliyim” diye söylendi kendi kendine.
“Anlamadım” diye cevapladı yan masasındaki arkadaşı.
“Yok, sana demiyorum, bir şey düşünüyorum da” dedi gülümseyerek.
Ardından aralarında şakalaşıp gülüştüler. Murat o gün tekrar aynı konuyu düşünmemeye farklı işlere odaklanmaya çalıştı. Ama bu düşünce kafasından gitmek bilmiyordu. Bugün kendisini çok iyi hissediyordu. Dün akşam kesinlikle rüyasında bir şeyler olmuştu.
Bunu öğrenmesi gerekiyordu.
