be
Алена Брава

Каменданцкі час для ластавак

Beri tahu saya ketika buku ditambahkan
Untuk membaca buku ini unggah file EPUB atau FB2 ke Bookmate. Bagaimana cara mengunggah buku?
Дэбютная кніга Алены Брава, якая прынесла аўтарцы вядомасць. У аснову аповесці “Каменданцкі час для ластавак” ляглі ўражанні ад жыцця на сацыялістычнай Кубе Фідэля Кастра. Чытача знаёмяць не толькі з экзатычнай краінай, але і з анатоміяй таталітарнага грамадства. Аповесць уганаравана літаратурнымі прэміямі “Гліняны Вялес” (Беларусь), «Silver Bullet» («Сярэбраная куля») выдавецтва «Franc-Tireur USA» (ЗША), перакладзена на рускую, польскую мовы. Твор дапоўнены новымі эпізодамі і адрэдагаваны аўтаркай. У аповесці “Імя Ценю — Святло”, апавяданнях пісьменніца абрала шлях у самыя глыбіні жаночай свядомасці і падсвядомасці, дзе творцу чакаюць сімвалы, архаічныя мадэлі-архетыпы. З глыбокім псіхалагізмам даследуецца прырода жанчыны, пытанні яе ўнутранай свабоды і творчасці. Крытыкі адзначалі незвычайную эмацыйную шчырасць гэтай прозы, пранікнёнасць і паэтычнасць стылю, што забяспечвае незабыўнасць уражання ад знаёмства з кнігай.
Buku ini saat ini tidak tersedia
208 halaman cetak
Sudahkah Anda membacanya? Bagaimanakah menurut Anda?
👍👎

Kutipan

  • maryandbooksmembuat kutipan2 tahun yang lalu
    Ластаўкі робяць гнёзды не з галінак, як іншыя птушкі, а, лічы, з бруду — з гліны ды зямлі, змяшаных са слінаю, і лепяць іх зноў жа не на дрэвах, а прымацоўваюць куды заўгодна: да балконаў, карнізаў. Яны здольныя нарадзіць і выхаваць патомства практычна ў любых умовах. Вось толькі ў клетцы жыць не могуць…
  • maryandbooksmembuat kutipan2 tahun yang lalu
    Ну, рэклама яна і ёсць рэклама, тут дарэчы будзе прыгадаць адзін анекдот: нейкі жыхар раю папрасіўся ў турыстычнае падарожжа ў пекла. Прыехаў, а навокал — карнавал, спяваюць, танцуюць, а напаўаголеныя абарыгенкі ніколькі не падобныя да нудных векавух, ягоных суседак па Элізіуму. Спадабалася. Вяртаецца, значыць, ён да Бога і просіць: адпусці мяне, маўляў, у пекла на ПМЖ. Не паспеў аформіць дакументы, як чэрці яго пад пахі і — на патэльню. Мужчына той лямантаваць: як так, я ж зусім іншае бачыў! А Гасподзь яму ў адказ: турыстычнае пажарожжа, даражэнькі, гэта адна справа, а эміграцыя — зусім іншая.
  • maryandbooksmembuat kutipan2 tahun yang lalu
    Андрыя пакрывае плечы чорнай карункавай мантыльяй, пэўна, таксама бабулінай. Яе вішнёвыя вочы поўныя слёз. “Ты ведаеш, калі паўночныя амерыканцы нападуць на нас, я памру сеньярытай. Я яшчэ ніколі не была з мужчынам.” Ну, я дык памру ўзаранай глебай, але ад гэтага, далібог, не лягчэй.

Di rak buku

fb2epub
Seret dan letakkan file Anda (maksimal 5 sekaligus)