Tot het einde van de negentiende eeuw heerste het hoogtechnologische wereldrijk Tartaria over de aarde. De oude beschaving verdween uiteindelijk onder een modderstroom. Tenminste, volgens talloze gelovers van deze recente internetmythe, voor wie de vernietiging van Tartaria 150 tot 200 jaar geleden een complot is.
Het verhaal van Tartaria bereikte eind 2018 in het zog van de platte-aardetheorieën het beoogde publiek van gewillige verspreiders en gelovers van alternatieve geschiedenistheorieën. De ingrediënten, de soms verrassend oude inspiratiebronnen én de sociale media zorgen ervoor dat het verhaal van Tartaria snel een roetsjbaan van alternatieve feiten is die steeds wilder, onoverzichtelijker én onzinniger wordt.
Blijft de vraag hoe te reageren. Op het eerste gezicht zijn de verspreiders en gelovers even onschuldig en naïef als de tweedehandse verhaaltjes over nog maar eens een verloren wereldrijk. Op het tweede gezicht blijkt dat er via het pseudohistorische Tartaria, naast een algehele achterdocht tegenover elke vorm van expertise, andere, zeer corrosieve en destructieve ideeën verspreid worden.
