İtkin söz

yoldaşlarının üstünə qayıtmaq. Yollar, ölkələr, şəhərlər, hotellər, dənizlər, limanlar, insanlar; “təki yaşayım” deyə. Mənasız-mənasız daxilinə yapışıb qalan boşluqda öz yerində.
O, sözün arxasına düşmüşdü, itirdiyi

təbəssümlə başdansovdu verdiyi bir cavab: “Var, bir xeyli də təkmilləşib, bu yaxınlarda görəcəksiz”.
Halbuki daxilində, sadəcə, bir

Sözün arxasınca gedirdim. Kobudcasına faydalandığım, səfilcəsinə xərclədiyim, sabun qovuğu kimi üfləyib havaya sovurduğum sözün; romanı başladacaq,