Steffi neemt jou mee de stallen door, de wei in. We horen de paarden van heel dichtbij. Ze vertelt over haar jeugd. ‘’Toen ik jong was, was ik altijd buiten, altijd dingen aan het doen. Altijd buiten, dat ben ik nou nog het liefst. Wat moet je binnen doen?’’ Als ze verdrietig is, is ze altijd tussen de paarden te vinden. Die vragen haar tenminste niks.
