Kendileriyle Savaşanlar

Hayatı bir tragedya olarak yaşayanların ölümü de kahramanlar gibi olur

Böylece çektikleri acılardan güçlenmiş bir duygudan başka hiçbir şey kazanmıyorlardı

Onun yolunu, onun anlamını kendileri de bilmiyordu, çünkü onlar sadece sonsuzdan gelip sonsuza gidiyorlardı

Bir yeryüzü çocuğu ne kadar zor özgürleşirse,

İnsanlığımıza o kadar güçlü dokunur

Yaşamayı bilmeyenleri seviyorum,

isterse batan olsunlar,

zira onlar aşanlardır.”

Nietzsche